żetę, zgłoszenie.

blind

Witam, a nawet całuśnie.
Żeby nie było niejasności, jest to moja pierwsza seria i nie do końca się orientuję. Jedyne opowiadania jakie dotychczas pisałam to wypracowania na polski. No cóż, bez zbędnych wstępów, jako (w pewnym sensie) amatorka oczekuję odrobiny wyrozumiałości.

#1. Zanim dołączysz, upewnij się, że nie jest to chwilowy kaprys, wpływ czerwcowego wietrzyku za oknem, czy odwołania wizyty u dentysty. Nie chcemy takich sytuacji, kiedy domnienamy autor opuści nas po napisaniu dwóch notek; co prawda nie będziemy mogli go zatrzymać, ale na zawsze zapisze się w pamięci jako niegodny zaufania oraz przyjęcia do jakiejkolwiek serii.
Może to ten październikowy huragan, coś mnie tu ciągnie.
#2. Zgłoszenia należy umieszczać w dziale ,,Werbownia''. Te, które będą figurowały gdzie indziej, zostaną usunięte.
Po krętej, ale trafiłam.
#3. Do zgłoszenia należy założyć osobny temat.
Osobny jak nic. Rolling Eyes

#4. W zgłoszeniu należy podać:
*Imię : Że niby moje? Daria, kłaniam się nisko.
*Wiek : Hot fiftin. Rolling Eyes

*Innego bloga bądź próbkę twórczości (mile widziane i jedno, i drugie) : Może być coś na wzór prologu?

Kroczyła ulicami Paryża z lekkim uśmiechem na twarzy. Sine z zimna ręce skryła w kieszeniach ciemnego płaszczyka. Matka od dziecka wmawiała jej, że pierwsze wrażenie jest najważniejsze, „uśmiechaj się do ludzi”, powtarzała w myślach. Wbrew pozorom nie jest łatwo być córką damy o okropnym francuskim akcencie, którego Avian wręcz nie znosiła. Mimo iż miała iście europejskie korzenie, jej ukochanym krajem były Stany Zjednoczone. Ale chcąc, nie chcąc, przeprowadziła się do Paryża, gdzie miała uczęszczać do szkoły dla „bogatych snobów”. To nie mogło być łatwe, spędzając dotychczasowe życie z Rosji, ni stąd ni z owąd wyjeżdżać do Francji i zaczynać od nowa. Zbyt beznadziejne aby mogło być prawdziwe.
*
- Mów jak na spowiedzi, poznałaś jakiegoś przystojnego i bogatego Francuza? – zapytała wreszcie przyjaciółka brunetki po dość długiej rozmowie w stylu „tu jest pięknie, musisz mnie odwiedzić” z nudnymi dopowiedzeniami „tęsknię jak cholera”. – Przyślij mi jakiegoś – dodała. Rosjanka z krwi i kości, jedyna osoba, która znała Avian na wylot, jedyna, która kochała ją taką, jaka jest, niezależnie od stanu jej konta czy ilości rodzeństwa, jedyna, którą Avian uwielbiała i jednocześnie nienawidziła każdą komórką swego niepoprawnie smukłego ciała.
- Nie, nie poznałam, ale jeśli chcesz to chętnie przyślę ci dozorcę apartamentowca, cholerny dziad nie chciał mnie wpuścić, bo miałam bród pod paznokciem serdecznego palca – poirytowała się na samą myśl o mężczyźnie. – Powiedziałam mu, że zamordowałam ojca i zakopałam dwie ulice dalej, to odpuścił.
- Jesteś wstrętna – prychnęła.
- Dzięki – wzruszyła ramionami gwałtownie wstając z łóżka. – Trzy, dwa, jeden, limuzyna ojca zatrzymała się przed budynkiem. Godzina osiemnasta czternaście, Avian Morozow ginie z rąk własnego papy za zbyt duże rachunki telefoniczne. Kocham cię, mała – powiedziała szybko, po czym rozłączyła się i czym prędzej pognała do swojego pokoju, gdzie zajęła się tym, co lubi najbardziej: oglądaniem telewizji, zajadaniem się tuczącymi pączkami i popijaniem schłodzonej herbaty. Bo czy ostatnie chwile życia, będącego przeplatanką różowych niteczek radości i zabawy oraz szarych sznureczków nudy i rozczarowań, nie powinny być najpiękniejsze?

Krótkie, ale pisane na szybko. Razz

*Gg : Jak przyjmiecie to pomyślimy Wink

.
*Mail : [link widoczny dla zalogowanych]
*Dane bohatera (imię, nazwisko, wiek, osobę, którą chcesz pisać [w sensie - ucznia Belladone, czy tego, któremu ma on udzielać pomocy], aktora użyczającego wizerunku) : Avian Morozow, 18lat, uczennica Belladone, Mandy Musgrave.
*Krótki opis bohatera : Córka byłej francuskiej aktorki teatralnej oraz rosyjskiego biznesmena. Optymistka z mnóstwem pomysłów na życie, nie pragnąca popularności, acz trudno jest być szarą myszką z tysiącami w kieszeni. Szczera i zabawna imprezowiczka. Nerwowa, nie daje sobą pomiatać. Uparta, zawsze musi postawić na swoim. Niekiedy cyniczna. Miłośniczka mrożonej herbaty i szybkich samochodów.
#5. O przyjęciu kandydata do serii decydują wszyscy dotychczasowi autorzy, końcowy głos mają jednak obie Naczelne.
Zrozumiano.
#6. Po zgłoszeniu autor winien jest założyć bloga, podać jego adres w odpowiednim temacie, zarejestrować się na forum oraz podać maila, na którego ma zostać wysłane zaproszenie.
Chwilowo w poczekalni na werdykt?

Dziękuję za uwagę Smile

.

Żella

Jasne, za xD
Super jak na pierwszą serię ^^ Jak ja sobie przypomnę mój początek... xD

czarna kawa.

świetnie, ja na tak.
<lol2> Żella ukrywajmy się!

Marta

Łohoho, ja się do Was dołączam.

Moja pierwsza seria to była masakra Laughing

Na tak

^^

Harris.

Taaaaaaaaaaaak! Zachwyciłam się Smile

Żella

Mart, Twoja pierwsza seria to była Londons, więc nie pieprz xD

Mi się też bardzo podoba Very Happy

Marta

<hahaha>
A no tak.

Ale była też wcześniej, daawno, daawno.
Co nawet jendej notki nie zdążyłam napisać, a już się rozpadła Very Happy

blind

Och, dziękuję Very Happy

Miło to słyszeć Smile

Agnieszka.

również za.
nawet N. mogłaby się z nią zakolegować.

blind

Nie widzę przeszkód Wink

Agnieszka.

hm...
tylko gdzie biedna Aga wplecie do opowiadania o N. osobę A.

blind

To biedna Aga ma dylemat.. Razz

Agnieszka.

Aga ma również dylemat i myśli nad tym czy pisać pracę z polskiego, czy lepiej uczyć się niemieckiego, czy olać wszystko dla kochanej historii czy dać sobie spokój i napisać na N.

Nona

Za, za i za! Czyli przyjęta Wink

blind

Ojej..
Ja nie miewam takich dylematów, jak nie wiem, co robić to nie robię nic xD Nie no, muszę napisać recenzję jakiejś książki na polski bo już cztery gały mam z prac domowych Rolling Eyes

Proponuję zająć się ojczystym językiem Very Happy

Dziękuję, o wielka Nono Very Happy