Marcel.

Marcelka

Właśnie trwała w najlepsze, zimna wrześniowa noc. Czwartek, od którego to zaczniemy naszą opowieść. Bo właśnie, ten wieczór, wpisał się na stałe w karty historii, jako, dzień zapoczątkowujący serie niefortunnych zdarzeń. Co prawda, piękny wschód słońca, który miał miejsce 10 września, roku pańskiego 1992, nie wróżył żadnych przykrych wypadków, lecz, nie miejmy mu tego za złe. Przecież nawet natura może się pomylić i nieco przyśpieszyć przebieg wydarzeń.
Ale, wracając do czwartku. Dzień chylił się ku końcowi, a wyżej wspomniane słońce chowało sie za granicą horyzontu, kiedy jedną z sal szpitalu rejonowego w kłodzku rozdrał krzyk nieszczęstnego dzieciecia i jego nie mniej nieszczęsnej matki. I nawet, to nikogo nie zaniepokoiło, choć, zaniepokoić powinno. Radosna atmosfera jaka towarzyszyła temu wydarzeniu, już niedługo miała zostać brutalnie przerwana. Otóż, to biedne dziecko, które nazwano jeszcze biedniej, imieniem co najmniej dziwnym, ba dzikim, wyrosło na nie-małego potworka. Kopało, gryzło, wrzeszczało, drapało i ciągnęło za włosy, co dokładnie odzwierciedla charakter człowieka, który zaczynał jako to biedne dziecię. Człowieka, a raczej mieszanki wybuchowej o wdzięcznej nazwie, Marcela.
Dziewczyna, dziwna. Sprzeczna, ot co. Dusza towarzystwa i samotniczka. Rozmarzona realistka, z bagażem doświadczeń. Optymiska, po przejściach. Z pokaźnymi wyrzutami sumienia związanym z przeszłością. Szczęsliwa kiedy ma kogoś kto ją poprowadzi przez labirynt życia. Przyjaciela. Gdy go traci, traci siebie. Po prostu.
Niektórzy twierdzą że egoistka. Byc może. Choć sama myśli inaczej. Swój ból przelewa w Worda i zadręcza społeczność wirtualną kolejnymi tworami jej przeklętej wyobraźni. Materialistka, do czego się przyznaje i co zaznacza. Zwariowana, szczera, samokrytyczna. Popada ze skrajoności w skrajność. Ze szczęscia w rozpacz. W kółko. Histeryczka, choć histeryzuje jedynie gdy ma powód. Ufna. Czasami nadzbyt, jeżeli by ktoś pytał. Otwarta, lecz głębsze uczucia tłumi w sobie.
Ona. Bedąca sobą. Inną.

Nona

Inną niż inni? Very Happy

Zadręcza? Czy ja dobrze przeczytałam? Ja to bym raczej rzekła: obdarowuje xD

Marcelka

Phah.
Masz racje.
Źle napisałam.
Mój błąd.
Powinno być - zabija Wink

czarna kawa.

witam Cię Marcelo.
miło, ze już jesteś Smile

Marcelka

A jakże.
Jestem i robie rozróbe xD

Żella

xD
Sięma Patelnia XD

Marcelka

SięMam naczelno zakonu swietego sojera Razz

Żella

<dumna>
Roznoszą się SMPzHowe wieści xD

Marcelka

Rozsławimy Cię ŚmiejŻellko Kwaśna.
A wszyscy poznają Twe oblicze aż po krańce ziemi Smile

Harris.

Ej, popłakałam się Smile

Miło mieć taką siostrę Wink

:*

Marcelka

Harrisoniu *.*

Harris.

ŁAAAAAA!

;*********

Marcelka

Daj buzia :*

czarna kawa.

jaką siostrę?!
czy jest coś o czym nie wiem?!

Marcelka

Ależ oczywiście że nie xD
Informujemy Cie o wszystkim złoto.